Cuma, Kasım 14, 2008

RİTİM

Uzunca zamandır şöyle resimsel bir ziyafet çekmek istiyordum. Bir seneyi geçti kursa başlayışımın üzerinden. İstanbul'a adaptasyonumu sağlayan çok renkli ve tatlı insanlarla tanışmamı sağlayan ritim kursuma çok şey borçluyum. Her perşembe öncesi sonrası tamamen bir cümbüş benim için. Hiç bitmeyecek bir serüven. Sanıldığı kadar da yeteneksiz değilim. Sayemde Djembe diye bir aletin varlığından haberdar oldu bir çok kimse. Okay Hoca ve Ebru gerçekten süper bir iş yapıyor. Amatörlerden bir orkestra yaratıyor. Müziğe yeteneği olmadığına inandırılan ya da düşünen insanlara bir şey başarabilmenin hazzını yaşatıyor. Aşağıda resmi görünen çoğu aleti zaman zaman elimize alıp çalıyoruz. Bu seneki Şubat konserimizin teması Brezilya ağırlıklı olacakmış.

Bu o kadar ilginç bir alet ki ismini bilmiyorum ama bildiğimiz sifon borusu gibi bir şey. Hızlı hızlı çevirliyor ve çok tatlı bir ses çıkartıyor.


Bunların ismi de bir hoş kurbağa gibi ses çıkartıyorlar.


Caixixi
Hepsi birer müzik aleti.

Sabar
Tef
Surdo
Dundun

Ksilofon; benim favorim. O kadar tatlı bir sesi var ki!
Çalarken:)

Djembelerimiz
Bongo; bunu da çalabiliyoruz.
Marakaslar



Dundun
Djembelerimiz.

Öncesi ve sonrası İstiklal'deyiz:) Bu aralar Asmalımescit favori mekanımız.

2 yorum:

cinar dedi ki...

oo süper valla. müzik konusunda kabiliyetsiz olduğuna inandırılan konusuna parmak basmışsın bak, helal olsun. çık, git, çal, eğlen, eğlendir :) harika bir iş çıkarıyorsun Çakıl'ım. Dinlemeyi öyle çok istiyorum ki!

cakiltasi dedi ki...

Çınarım benim, teşekkür ederim. Ortam maskotu olmak da üstüme yok:) Valla söz dinleticem bir gün.