Salı, Ekim 09, 2007

STARDUST


Stardust dün öylesine alınmış bir karar sonunda tanıştığım bir film. Eskisi gibi değilim diyorum ya orayı burayı kurcalayıp kendimi bilgilendirmiyorum artık. Ne yazık! Bu filmi ve kitabı öğrenmem kimbilir ne zaman olacaktı. Abim sinemaya gitmek istedi. Nereye gitsek TİM'e mi İstinye Mall'a mı derken. Hadi Akmerkez'e gidelim dedik. Evde ilkel şartlarda yaşadığımız için bilgisayar ve internet olmayınca...Nerede hangi film var ve seansları saat kaçta bilemediğimizden attık yollara kendimizi. Bir sürü dandirik film ve korku filmi yanında bu film de vardı. Abim buna gitmek istediğini söylemişti zaten. Ama benim hiç bir fikrim yoktu tek korkum korku filmi olmasın yeterdi. Bunun seansı diğerlerine göre daha geçti ama gene de hadi dedim bu olsun. İyi ki de buna gitmişiz. Eve geldiğimiz de gece 01.00'di ama cin gibiydim. Böyle sevimli bir film olabilir mi olabilirmiş. Masal gibiydi. Zaten Harry Potter'la yatıp kalkıyorum bu aralar. Bir de bu film gelince iyice ayaklarım yerden kesildi. Sonra öğrendim ki Neil Gaiman'nın bir eseriymiş. Kitapta anlatılmayan bölümler varmış sanırım ama olsun gene de çok güzeldi. Kitabı okumuş olmayı tercih ederdim tabii filme gitmeden önce. Çünkü yönetmenin hayal gücüne kalıyor her şey. Gaza gelip idefix'ten bir ton kitap ısmarladım. Yıldız Tozu'nu da tabii ki. Çevirisi hakkında güzel şeyler dememişler ama olsun. Okuyup kendimiz görelim nasıl?
Gittiğimiz seansta tekerlekli sandalyede bir çocuk vardı. Eşlik edenleri de kendi de çok hoştu. Film bittikten sonra çıkışta 10 kadar basamak vardı oradan inerlerken farkettim. Hep düşündüğüm ama bir kez daha aklıma gelen şey Türkiye engelli insanlar için koca bir engeller ülkesi. Yaşam onlar için ne kadar zor burada. Düzeltilmesi gereken ne kadar çok şey var. Hangi biri düzelecek de bizler göreceğiz. Stardust ne kadar gerçekse bunun da gerçekleşmesi o kadar gerçek:(
Gerçek üstü kitaplar ve filmler sayesinde yaşamın gerçekliğinden biraz olsun uzaklaşıyoruz ya daha ne olsun. Yaratıcılarına binbir teşekkür.

2 yorum:

anil dedi ki...

Yıldız Tozu'nu ben de pazar günü izledim. İnsan ister istemez huzur, mutluluk ve yüzünde kocaman bir gülümsemeyle çıkıyor sinemadan... :)

cakiltasi dedi ki...

di mi anılım. büyüklere masal kıvamında bir şeydi:)