Perşembe, Kasım 29, 2007

HAYAT BEKLENMEDİK

Çınarcım dürtüklemese beni, kıpırdanacağım yok. Kış iyice bastırdı bir rehavet çöktü. Aslında yaşam dolu dizgin devam ediyor. En son Pelin'i yolculamıştım sonrası öyle fırtınalı geçti ki burada bahsetsem mi bahsetmesem mi emin değilim. Ama diyeceğim şu ki hayat çok beklenmedik çoğu zaman.

Salıdan beri abim bende iş için gelmiş. Cumartesi Ankara'ya gidip pazar dönecekti. Dün bana istersen milli bilete bak sende gel dedi. Hayatta başka bir şey istesem olurmuş sanırım çünkü bu hafta sonu Ankara'ya o kadar çok gitmek istiyordum ki. Eeee sen zaten geçtiğimiz hafta gidecektin derseniz. Hayır efendim geçen hafta gidemedim. Her şey o gidemeyişimle ilgili zaten. Pek gizemli oldu neyse varsın öyle kalsın.

Az daha abimin milli biletleriyle babam ve ben Amsterdam'a gidiyorduk Gerçi ben popomu kaldırabilmiş değilim. Ne pasaportum var ne de vizem. Bayrama yer bile ayırttım ama ayırtırken de gidemeyeceğimizi bilerek yaptım. Maksat torba dolsun. Alelacele bir vesikalık çektirdim neyseki onu çektirdim o halloldu. Ama pasaport çıkarttırmaya gitmedim. Gerçekten sonum hayrolsun. Hayatı öylesine koyvermiş yaşıyorum ki . Tesadüfen ilerliyor her şey. Hani yolda yürürken çukurlara ezkaza düşmüyorum gibi bir durum.

Abim Uğur için bir hediye alalım diye düşünürken annem Tema'nın meşe palamudu hikayesini söyledi. Ben de buldum gönderdim sonra abim tamam şu kadar şu kadar al dedi. Ben öylesine salladım ki durumu o aldım biliyor ama ben daha hiçbir şey yapmamışım. Sertifikamız geldi mi diye soruyor ben yok diyorum. Neyse salı abimin geleceğini öğrenince tutuştu bir taraflarım. Cumartesi internetten hallettim. Dün geldi sertifika ama bu sefer de abimin adını yazdırmayı unutmuşum. Pek fena oldu durum üstüne üstlük eve götürmeyi de unuttuğumdan göremedi. Bugün karşıya Uğur'u görmeye gidecekti. Niye böyle savruğum bilmiyorum.

Daha sayabileceğim bir sürü şey var böyle. Çocuk gibi yaşıyorum. Birileri şunu yap bunu unutma diyor.

Neyse gelelim Ankara ziyaretime herkese süpriz olacak. Çoğu kişiyi de göremeyeceğim belki. Ama çok heyecanlıyım. Çok mutluyum umarım bir aksilik olmaz.

Onun dışında pazartesinden beri salya sümük durumdayım. Şifayı kaptım sonunda bünye dayanamadı. Bugün de kursum var üşeniyorum gitmeye ama gitmeme gibi bir alternatif yok aklımda :) Yarın da kursun kaynaşma yemeği var sazlı sözlü. Ertesi gün Ankara yolculuğu olmasa çal çal oyna olurdum ama dur bakalım nasıl olacak.

İşte böyle çınarcım ya sen de olmasan nice olcak halim:))

1 yorum:

cinar dedi ki...

Oh nihayet yazdın :) bekle bekle canım çıktı burda. Allahtan facebook var da ordan alıyoruz haberlerini :)
Ne tesadüf bu haftasonu ben de Ankara'ya gideceğim. Hem asker uğurlaması hem kayınvalidemin ameliyatı.. Bir Esat bir Çankaya yapacağız sanırım.. Yarın aynen bizim de sazlı sözlü bir yemeğimiz varmış, eşimin iş yeri dolayısıynan :)) o yüzden cumartesi sabah çıkacağız Ankara yoluna.
Hadi gözün aydın bu arada şekercim. Ankara yolları taştan (değil değil!) :))
Gözlerim kapanıyor şimdiden. Öyle çok yoruldum ki bugün. Ama iş çıkışı da büssürü işim var, ühü :(