SOBE YARATTIM İSTEYEN TAKILSIN

Kendimce bir sobe geliştirdim. Geçmişe dair reklam sloganlarından hatırladıklarımız neler?

Benim aklıma gelenlenler şöyle

*Bence BMC
*Tut şunun ucunu döşeyelim abi.
*Balerina cifti benim adım.
*Bir bilmecem var çocuklar. Haydi sor sor! Çayda kahvaltıda yenir. Acaba nedir nedir? Bisküvi denince her an onun adı gelir. Eti eti!!
*Çakar çakmaz çakan çakmak tokai.

Ben biraz kısır kaldım sloganları hatırlamak konusunda. İlk renkli televizyonumuz ilkokul 3 ya da 4 civarları alınmıştı. Sene 1985-1986 olsa gerek. Eskiye geridönüşler yaptığımda televizyon ekranlarında gördüğüm ve benim unutmadığım sahneler şöyle. İran- Irak savaşı, Santa Barbara, Girdap ( evdeki ağlayan oyuncak bebek sahnesini hiç unutmam), Tele Kutu. Trt'deki pazar sineması ve Adile naşit ( hayal meyal) Bu kadarcık maalesef. Bunlar ilkokula dair kalanlar.

Voltran'dır, Clementin'dir, Uçankaz ve Nils'tir, Ziyaretçiler'dir, Twilight Zone 'dur bunlar benim Ümitköy Beril Sitesi'ne denk gelen zamanlarda seyrettiklerim. Yani ilkokul çoktan bitmiş. Hatırladığım reklam sloganlarının kısırlığına bakılırsa kötü bir izleyiciymişim küçükken bile.

Ama şimdi eve televizyon girdiğinden beri televizyon karşısındayım. Seyredecek çok şey bulamıyorum ama takıntı bir kanalım var. Travel and Living . Orada, önce ikizleri olmuş sonra altızları olmuş 8 çocuklu çok sevimli bir çiftin yaşamından kesitleri, Küçük insan ( bizim bildiğimiz adıyla cüce ama artık ben cüce demeyeceğim çünkü onlar küçük insanlar) bir karı kocanın ve çocuklarının yaşamından kesitleri, Siz evde yokken evinizin bir odasının yeniden düzenlemesini , Dünyanın en zengİn insanlarını ve Miami Ink'i ( dövme yapıyorlar süper) seyrediyorum. Evet ben bunları takip ediyorum. Eğer bu seyrettiklerim eskaza yayında yoksa deli danalar gibi seyrecek şey arıyorum. Bir şey buluyorsam ona takılıyorum. Bulamazsam hiçbir şey yapmadan o aptal kutunun önünde uyuyakalıyorum. Bu durumdan çok şikayetçiyim.