Pazartesi, Ağustos 11, 2008

SONSUZLUK

Amsterdam yazısı yazmalı fotoları koymalı. Laptopum gelince belki evde yaparım. Aycan da fotoları göndermiş olur.

Geldiğimizden beri içime şeytan girmiş gibiyim. İçime daral geliyor hep. Anksiyete teşhisi koyduk. Kendi kendimize yani doktora gittiğim yok. Şimdi tanımına baktım ama bendeki endişe ve darallık durumuyla pek özdeşleşmiyor.

Terleme, titreme, çarpıntı vs. gibi bedensel belirtileri görülebilir. Başına kötü bir şey geleceğini düşünme, rezil olmaktan veya komik duruma düşmekten korkma gibi bilişsel (düşünsel), fakat çoğu kez nedeni belirsiz, tanımlanamayan bir gerginlik durumudur.

Ama ben nedenini biliyorum. Arada gelenler geliyordu sonra birden ferahlıyordum. Şimdi de gelenler geldi bende bir haftadır aşağıdaki düşüncelerle boğuşuyorum.. İşim bana bir şey katmıyor ömür boyu baltanın sapı olamadan yaşayacağım. Hatamı düzeltmeliyim bir ilgi alanı bulmalıyım okumalıyım öğrenmeliyim ne yapmalıyım, nerede yaşayacağım. Ne zaman düzgün bir işim olacak. Türkiye'nin geleceği çok belirsiz. Hep kötü haberler duymaktan bıktım. Dünya iyiye gitmiyor. Güçler savaşı. Başkaları her şeyi geride bırakıp pat diye büyük kararlar alıp kendine yön çizerken ben hala o mu bu mu şu mu yapıyorum. Hiçbir karar almıyorum bu ne kadar devam edecek. Ne zaman kendi kendime yeteceğim. Beklediğim mucize gerçekleşecek mi? İşte aradığın bu diye gelecek mi? Asabiyim. Birden patlıyorum. Sonra vicdan azabı yaşıyorum. Aslında haklıyken haksız oluyorum. Kendimi ifadeyi ne zaman becerebileceğim..... Yani o kadar çok ki. Şimdi biranda aklıma gelenler bunlar. Yüzlercesi bir anda uçuşuyor ve psikolojim yerleri süpürüyor. Hiçim hiçim hiçim hiçim...... Bunun çıkışı yok sonsuza kadar böylee..... diye nöbet geliyor. Sonra birden ferahlıyorum nedeni yok. Verilmiş bir çaba ya da karar da yok.

Bekliyorum ne olur o mucize gerçekleşsin kafamda ampul yansın diye. Gittikçe düşünmeyen bir aptala dönüyorum. Her şey şimdi bir sonsuzluk gibi...

2 yorum:

cinar dedi ki...

hep ayni endiseler aslinda biliyor musun? ben nerede hata yaptim, isimi, hayatimi duzeltmek icin neler yapmalıyım ya da bunlari yapmaya hazir miyim gibi. ben de sıklıkla yasiyorum. Esimse benden beter tasiyor bu tip endiseleri. ben biraz polyannacilik yaparak kendimi avutmaya calisiyorum. aslinda belki de avutmak yerine her seye bir cizgi cekip yeniden baslamak lazim. bilemiyorum. korkuyorum. bak bende korku da var. ben anksiyete olmus olabilir miyim Cakilim?

cakiltasi dedi ki...

işte çınarım o çizgiyi çekebilmek lazım. ışık çaksın gözümün önünde diye bekliyorum tam zamanı diye. ama ışığı aramaya çalışmıyorum. ışık da durup dururken yanmıyor. düğmesinı bulmak lazım:) bu aralar pek keyifsizim anlayacağın.

hepimizde var ankisete di mi. bu ülkede olmasa şaşmak lazım.