Pazartesi, Ağustos 25, 2008

HERKESİN BİR HİKAYESİ VAR


105 kilogramda altın madalya Alman Matthias Steiner'in hikayesi beni çok etkiledi. Ekran karşısında göz yaşlarıma hakim olamadım. Eşini trafik kazasında kaybetmiş. Mikrofonu uzattıklarında artık her şey öyle boşki gece yatağıma gittiğimde koca bir yalnızlık var dedi.

Sevgi ne kadar güçlü ve güzel bir şey. Sevdiğini kaybetmek ise ne kadar acı.

Kendimi pek yalnız hissettim. Hem ona ağladım hem kendime.

Köydeyken hollanda'dan abimin arkadaşı olan ama evlenmelerinde benim de payım olduğunu düşünen Didem ve Silvano aradı. Bebekleri olacakmış. Bir tane denemişlerdi Didem bebeğini düşürmüştü. Amsterdam'da görüştüğümüz de biliyorlarmış ama riskli dönem diye söylemeye çekinmişler. Şimdi 12 haftalık olmuş. Senin de bilmeni istedik dediler. Çok sevindim. Umarım sağlıkları yerinde olur hep.

Çınarım beni düşündüğün için sana da teşekkür ederim. Gerçekten iyi geldi.

2 yorum:

cinar dedi ki...

Canım beniiiiiiim, duygusal fasulyem :)

Aslında herkes bir parça yalnız değil mi sanki?

cakiltasi dedi ki...

evet herkes bir parça yalnız çınarım. bu aralar küçük emrah takılıyorum:)