Pazartesi, Temmuz 21, 2008

ELİF ABLA

Burhaniye'ye gittim geldim. Gitmesi gelmesi uzun sürdü, yol yordu ama iyiki gitmişim diyorum. Cuma geceden yola çıkıp pazartesi sabah dönünce insan bir hafta tatil yapmış gibi hissediyor. İki koca günü orada geçirdim. Deniz inanılmaz soğuktu ama süperdi. Her şey girene kadardı. Her şey iyiydi hoştu ama gene kötü bir haberle sarsıldık. Cumartesi annem Elif Abla'nın durumunun ağırlaştığından bahsetti. Ertesi gece Selocan'dan telefon geldi. Elif vardı ya diye. Eeee dedim kanserdi nolmuş ölmüş mü yoksa. Evet ölmüş ne yazık ki. Gençler birbir gidiyor ne kadar acı. Biz Ankara'da Beril Sitesinde oturuyoruz. Ben yaştakiler, ben yaştakilerin abisi olanlar ve ben yaştakilerin kardeşi olanlar. Çocuk ve genç kitlesi olan bir siteydik. Yazlık siteler gibiydik. Herkes yaşına göre takılıyordu. Ben yaştaki kızlar biz yaştaki erkeklerden şikayetçiydik. Çocuktular büyümüyorladı bir türlü. O zamanlar bize göre saçma sapan eğlenceleri vardı. Didişir dururduk. Şimdi bizler büyüdük. Kızların hepsi hemen hemen evlendi. Erkekler bekar ve çocuklukları baki kalarak büyüdü. Diğer kızlar Pino hariç pek görüşmüyor artık erkek olanlarla. Bir de abimlerin gurubu vardı. Ev partileri yapıp eğlence yapan. İşte o guruptan Elif Abla vardı. Siteye taşınmadan evvelden tanıyorduk. MTA'nın kamplarından. Sonra ayın sitede oturur olduk. Odtü'de matematik okuyordu. Bir kaç kere matematik çalıştırmıştı bana. Polinomlara çalıştığımız zamanı çok iyi hatırlıyorum. Sonra sınavdan 100 aldığımı öğrenince pek sevinmişti. İşte o Elif Abla artık yok. Tıpkı yaşıtım Özgür'ün erkek kardeşinin trafik kazası yüzünden aramızdan ayrılışı gibi. Çok nadir görüyordum Elif Abla'yı. Evlenmiş ve bir çocuğu olmuştu. Zaten sitedeki büyük yaştakilerin hepsi dağıldı gitti. Kimi yurtdışında kimi şehir dışında. Ben yaştakilerin ise erkek olanları hala sitede. İşte böyle bir site bizimki. Şimdi yeni nesiller vardır. Hiçbirini tanımıyorum artık. Bizim yaprak dökümümüz mü başladı? Sıra kimde peki ? Bu kadar gençken ölmek haksızlık değil mi:( Daha güzel bir yazı yazmak isterdim ama bunlar döküldü.

Bense minnoş efendiyle kredi aldım almadım o kadar parayla gidilir gidilmez tartışması yapıyorum. Halbuki ne kadar boş.

2 yorum:

pinomino dedi ki...

ufff be çakılım, zaten bugün moralim bozuk iyice fena oldum..
hayat ne kadar boş..
saçma sapan incir çekirdeğini doldurmayan şeyleri takıp zehir ediyoruz 3 kuruşluk vaktimizi..
ne bileyim,
genç ölümleri kötü yapıyor beni
hiçbir tesellisi yok
uffff....

cakiltasi dedi ki...

öyle pinom. hayat gerçekten pamuk ipliği bugün varız yarın yokuz. ondan dertlenmeden günlerin tadına vararak yaşamalı. üzülmemeli üzmemeliyiz ama gene de bıkbık yapıyoruz boş şeylere.