Çarşamba, Temmuz 14, 2010

HEY GİDİ HEY

İbeking'in kendi çocukluğu ile oğlununkini karşılaştırdığı yazıyı okurken aklıma kendi çocukluğum geldi.

O zaman niye öyle yapardık bilmiyorum. Hatta eminim şimdi çoğu belli bir sınıfın altındaki aileler hala o yönteme başvvuruyor olabilir. O zaman sınıf kavramı filan olmadığı için herkes her şeyi aynı koşullarda yaşıyor ve yapıyormuş. Şİmdi kuzenlerimin çocuklarına öyle bir yöntemi uygulayacaklarını tahmin bile edemiyorum. Bahsettiğim şey kapının koluna takılan iple dişlerin çekilmesi. Benim iki ön dişimi öyle halletmiştik. Allahtan bir araz çıkmamıştı. Şimdi pek iyiler maşallah. Diğer bir dişimi de evde kimse yokken kapının koluna takıp arkadaşımı da aramış ve ha yaptım ha yapıcam diye telefonda bekletmiştim. O da eee ama yeter ben kapıyorum demişti. Sonra çat diye kapıyı ittirmiştim de dişten kurtulmuştum. Ve acayip gurur duymuştum kendimle.

Hey gidi hey. Yaş ilerledi de. Biz de böyle yapardık diye anlatmaya başladık.

Ya bir şey itiraf etmek istiyorum. Hoş yüzlerine de söylediklerim var. Çoluk çombalaklı arkadaşlarım bana sıkıcı gelmeye başladılar yahu. Herkes bir anneanne dede moduna girmiş. Toparlanın hayat geçer mi öyle?

2 yorum:

pinomino dedi ki...

bana bak çakılımm sıkılamazsın bizden!!
:)))
doluşuruz evine tam kadro görürsün gününü
hem sen de kedi annesisin
farkımız mı var
:)

cakiltasi dedi ki...

hahahahaha yok siz renkli gruptansınız pinom. ladaya doluşup gece gündüz yol alıp nerede kalacağınızı bilmeden tatiller filan. siz de hep heyecan hep macera:)))

ama evek kedi annesi olarak ben de çok sıkıcıyım kabul:))))