Düşünceler beni yiyip bitiriyor. Düşünmemeyi seçmek gibi bir seçeneğimiz olabilseydi keşke.
Bir de bu günlerde biraz asabiyim.
Dün Cumok'un düzenlediği Silivri Cezaevi'deki eyleme gittik. Miting demiyorum çünkü 6 otobüs dolusu insandık sadece. Havanın nasıl soğuk ve rüzgarlı olduğunu İstanbul'da yaşayanlara anlatmama gerek yok. Neredeyse 90 yaşında bir amca bile kalkmış gelmişti bizimle. Bu insanlar bu yaşlarında bile ülke için mücadele içerisinde. Gerçekten gelinen nokta tüyler ürpertici bundan , yoksayarak, okumayarak, seyretmeyerek kurtulamayız. Cezaevindeki bilim insanlarına, bu ülke için çaba sarfedip durmuşlara ne büyük bir özür borçlu bu ülke.
Annemler Ankara'dan bu eyleme katılmak için geldiler. Cumartesi dönüyorlar.
Dün bir bütün gün yollardaydık. Felleğim şaştı. Silivri'den sonra annem gelmişken eş dost ziyareti yapmak istedi. İlk defa metrobüs'ü kullandık. Mecidiyeköy'den Selamiçeşme'ye 15 dakika içinde gittik. Arabayla önce Selimiye'ye sonra Ataşehir'e sonra Erenköy'e sonra Göstepe'ye sonra yine Selimiye'ye ve en sonunda da evimize Yeniköy'e döndük. Bu süre içerisindeki duraklardan birinde regli oldum. Annemle yollar konusunda didişip durduk. Bazen ne yazık ki sesimi yükselttim. Kendime hakim olamıyorum. Sonra da üzülüyorum.
İş yerine hiç haber vermedim 23 Nisan'ın tatil olduğunu varsayarak. Daha önceki yıllar tatil yapmıştık. Ancak dün çalışmışlar. Açıkcası pek umrum olmadı. İplerim iyice kopuyor şeytan alıp başını git diyor. Ssk ödenmiyor. Sağlık güvencem 3 ayı geçtiği için kalmadı. 17 Mayıs'ta doktor kontrolum var ne yapacağım bilmiyorum. İş çıkışı bizim istifamızla olduğu için. İşsizlik ücreti denen terelelliden de faydalanamıyormuşum.
Üşüyorum çok. Üşümek asabımı bozmaya devam ediyor. Üşüdüğüm için ağlayabilirim o derece.
Lalerimden biri açtı. Hafta sonu fotosunu koyarım. Sardunyalarım ve menekşelerim de çok güzeller. Yavuz Abim de bana bir saksı difenbahya hediye etti. Evlerinde 100 saksı kadar çiçek varmış bir sürü çeşit, çok meraklı.
Benim sorunlarımı sorun olarak görmemek küçümsek yeni trend. Çünkü ben söylenmekten başka bir şey yapmıyormuşum bir çabamda yokmuş kaderim demekten başka.
Bir de bu hafta pinolar geldi pazartesi akşam görüşebildik sadece. Ödüllerini almaya geldiler. Şanslarına hava keyifsizdi. Pino park fotolarını göndermeyi ihmal etme. Bir de hafta sonu gel ki evimi gösterebiliyim.
2 yorum:
tamam söz bu sefer haftasonu gelicem Bülo ile:) belki bebeler de gelir :D sığar mıyız senin eve??
hehe bu söz ne zamana tutulur kimbilir:) arda'yı saloncuktaki çiftkişilik koltuğa yatırırız. deniz sen bülo benim yatakta. ben de içerdeki yatakta yatarım sığarız:)
Yorum Gönder