ABİ KLASİĞİ

Abimle karakterlerimiz birbirine oldukça zıt. Ben panik, heyecanlı, geveze, meraklı, planlı olan tarafım o ise sakin, rahat, meraksız ve sessiz taraf. Plansız demek istemiyorum sürprizlere dolu desek daha yerinde olur.

Sabah gene yaptı yapacağını. Geçen hafta Madrid öncesi Türkiye'ye geldi. Bugün de Amsterdam'a döndü. Yarın ise Madrid'e uçuyor artık. Sabah her zaman bindiğini söylediğim thy uçağı ile Amsterdam'a uçmak üzere evden 6 gibi taksiye bindi. Saat 6.30 gibi telefon geldi. Ben uyur uyanık söylediklerini dinlerken önce şaka yapıyor sandım. Yavaş yavaş idrak ettim ki. Ben elbise torbamı unutmuşum taksi çağır bana getirsin diyor. Hay allahım diyerekten acele taksiyi çağırdım adamcağız da panik halde bayrak yarışındaymışız gibi. Bahçe kapısına geldi. Orada bayrak değişimini yaptık. Elbise torbasıyla parayı eline tutuşturdum. Abimin telefonunu da yazdırdım gitti. Bu sabah yaşadığımız aslında insanı o kadar da heyecanladıran panik olmasına sevkedecek bir durum değildi. Ama bir de şunları dinleyin. Gene bir sabah uçağıyla abim gidecekti. O kapıdan çıkmadan ben de genelde uyanır arkasında su döker geri yatarım. Ama o sabah gözlerimi bir açtım ki saat 6.40 abimin çoktan gitmiş olması gereken saat. Heralde gitti dedim ama nasıl oldu da ben uyanmadım. Genede kalktım gittim odasına. Baktım uyuyor. Abiii kalk kalk uçak kaçıyor uyumuşsun dedim. O bir hızla hazırlanırken ben de taksiyi tekrar çağırdım biz uyumuş kalmışız tekrar bir taksi gönderir misiniz? Yataktan kalktığı saat 6.40 uçağın kalkış saati ise 7.20 idi. Ve evimin havalimanına uçaklığı 50 tl'lik taksi parası. Ben kesin kaçırmıştır uçağı derken. Daha kapılar açılmamış bekliyorum demez mi? Pes dedim vallahi de billahi de pes. Bir başka macerası ise İstanbul'a geleceği sıra, havalimanında pasaportunu almadığını farketmesi. O zaman da devreye yakın arkadaşı girmiş işten eve gidip yedek anahtarı ile abimin pasaportunu alıp ona getirmişti. Bir başkası ise Hollanda'ya girişi için gerekli resident kartını Hollanda'da unutmuştu. Sonra birileri kargo ile gönderdi. Veee bir başkası ise Askere gideceği sıra evraklarını unutmuş biz de bir otobüs firmasına verip göndermiştik. Bunlar olurken sakinliğini koruması heralde işlerinin rast gitmesine yarıyor. Ben kendimi düşünemiyorum. Sanırım panik heyecan karışımı bir kalp krizi yaşardım. Bir de şu varki ben kendimi büyük konuşmayayım ama asla bu duruma da sokmazdım:) Başak burcuyum ne de olsa. Göbek adım 37 adım sonrasını planlamak. Diyeceğim şudur ki bir abi klasiği yaşadım sabah sabah :)