Çınarım üzerimde bir tembellik bir tembellik sorma. Gecen cuma eve gittim alel acele evimi temizledim. Cumartesi saat 9.00 itibariyle ilaçcı geldi. O işini bitirdi ben de fırladım önce Taksim'e Çidom'la buluştuk Beşiktaş'a gittik. Oradan ıvır zıvır alışverişlerimizi yaptık. Sonra tekrar Taksim bir saat oturduk ardından ben karşıya geçtim. Oben Abla'mın doğum günü sebebiyle. Ona ve kızı Ilgaz'a hediye aldım. Orada bir süre takıldım. Sonra uzun zamandır görmediğim bir arkadaşımla buluştum. Sonra teyzeme gittim. Orada "YOL ARKADAŞIM" ı keşfettim. Sabah Oben Abla'ya kahvaltıya gittim. Teyzem Tarabya'ya gidiyormuş beni eve bıraktı. Hafta içi de Çarşamba günü karşıya gittim geldim. Ve iflas ettim :) Dün ritim kursumu ektim. Gidecek hal kalmamıştı. Garip bir haldeyim. Ateş basıyor büyük bir halsizlik ve ağrı her tarafımı sardı. Parol içtim mi geçiyor sonra tekrar başlıyor. Dün gece 3 kere sırılsıklam terledim. Sucuk gibi ama böyle bir tuhaf. Ya benim evde var bir şey ya da ben de. Neyse bugün de Ankara'ya gidiyorum. Bizim kızın nikahı var. Evleneceğini söylemeyenin. Otobüsle gidecektim ama bir arkadaşım arabayla gidiyormuş onunla gideceğim şimdi. İyi ki arabayla gidiyorum:) Yoksa vay halime. O yüzden de elim bloguma değmedi. Mütamadiyen yorgunum. Niye böyleyim bilmiyorum ama bu İstanbul hiç yaramıyor bana galiba. İşte böyle değişik bir şey yok. Artık hafta içleri bir eğlencem daha var. Yol Arkadaşım. Çok sevdim ben o diziyi. Salya sümük ağladım gene.