Buraya kopyala yapıştır yaptığımda yazılar çince gibi bir hal aldığı için linki veriyorum. Bekir Çoşkun eski bir yazısını Türkan Saylan çok sevmişti diye tekrar yayınlamış. Ben daha önce okumamıştım. Gerçekten çok duygusal, güzel bir yazı.
Kadınlar gittiğinde,
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/11679583.asp?yazarid=2&gid=61
Sanırım dünyaya böyle büyük insanlar çok sık gelmiyor. Geldiklerinde de daha küçük yaşlardan itibaren kocaman yürekleri oluyor. Dünyayı sırtlanıyor daha iyi bir yere taşımak için. Biz ne kadar şanslı bir ülkeyiz ki bu büyük insanlar bizim ülkemizde doğmuşlar. Ama ne yazık ki bunu kaldıramayacak bir çoğunluk da bizim ülkemizde yaşıyor.
Canlı yayın arabalarının jenarotör seslerini duyuyoruz dünden beri. Kapısına gidip taziye defterine yazmayı çok istedim. Ama kameralara illet olduğum için gidemedim.
Güle güle Türkan Saylan bu ülke sana o kadar çok şey borçlu ve yaptıkların o kadar değerli ki bunları sorgulayanları anlamak mümkün değil.
Kelimeler kıfayetsiz gene.
Rahat Uyu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder